All Posts

Hayat, bazen bizi en zayıf halkamızdan sınar. Beklenmedik bir kayıp, ani bir hayal kırıklığı ya da ruhumuzu sarsan bir değişim… Kırılırız.

Hayatta bazı şeyler kontrolümüzün dışındadır. Ne kadar uğraşırsak uğraşalım, bazı durumlar, insanlar ya da duygular bizim müdahalemize kapalıdır. Böyle anlarda karşımıza sıkça çıkan o sihirli(!) cümleyle karşılaşırız: “Bırak gitsin…”

“Dışarıya değil, içeriye bak. Asıl yolculuk orada başlar.” Modern hayat, bizi sürekli dış dünyaya yönlendiriyor. Yapılacaklar, sorumluluklar, beklentiler...

Gerçek benliğinle korkularının fısıltılarını ayırt edebilmek bir sanattır. Hepimizin zihninde zaman zaman beliren o ses vardır. “Bunu yapamazsın.” “Ya rezil olursan?” “Boşuna uğraşıyorsun.”

Hepimiz zaman zaman yaratıcı tıkanıklıklar yaşarız. Yazarken kalemin ilerlememesi, resim yaparken tuvalin boş kalması, yeni bir fikir üretmek isterken zihnin suskunluğu…

Hayat, sabırla imtihan eden bir yolculuktur. Bazen koşar adım ilerleriz, bazen de durmaya, beklemeye zorlanırız.

Her birimiz, ruhumuzun derinliklerinde görmezden geldiğimiz, bastırdığımız veya kabul etmekte zorlandığımız bir yan taşırız. Carl Gustav Jung, bu bastırılmış parçaya “gölge” adını verir.

Günlük yaşamın karmaşasında zihnimizin yalnızca görünen kısmıyla yaşadığımızı düşünürüz. Ancak aslında, davranışlarımızın, seçimlerimizin, hatta rüyalarımızın arkasında sessiz bir güç vardır: bilinçaltı.